Balanca delikate: Feja dhe shteti në një shoqëri multietnike

Në një kohë kur shumica e shteteve moderne përpiqen të ruajnë një ndarje të qartë mes institucioneve fetare dhe shtetërore, futja e religjionit në diskursin zyrtar politik vazhdon të jetë temë me shumë diskutime dhe sfida. Në këtë kontekst, fjalimi dhe veprimet e presidentes së Maqedonisë së Veriut, Gordana Siljanovska Davkova, gjatë vizitës së delegacionit shtetëror në Vatikan, ngrenë pyetje të rëndësishme mbi rolin dhe kufijtë e religjionit në punët e shtetit.

Duke vendosur kurorën para pllakës përkujtimore në bazilikën “Santa Maria Maggiore” dhe duke përmendur rëndësinë shpirtërore të vëllezërve Kirili dhe Metodi, presidentja nuk la pa u theksuar ndikimin e fesë dhe gjuhës si elementë që lidhin jo vetëm besimtarët, por edhe identitetin kulturor dhe politik të një kombi. Në fjalimin e saj, ajo shprehu bindjen se besimi dhe shkrimi janë themeli i shprehjes së mendimit dhe unitetit, duke iu referuar edhe mesazhit të Papës Leo XIV për paqe dhe bashkim.

Kufiri mes besimit dhe shtetit

Megjithatë, përfshirja e religjionit në arena politike mund të shfaqë tensione të dukshme me parimet sekulare që janë themeli i shteteve demokratike moderne. Në Maqedoninë e Veriut, ku bashkëjetojnë komunitete të ndryshme fetare dhe etnike, ruajtja e neutralitetit fetar të shtetit është jetike për stabilitetin social dhe politik.

Presidentja Siljanovska me këtë veprim po ndërthur mesazhe fetare me ato shtetërore, duke krijuar një diskurs që ngërthen në vete dimensione shpirtërore dhe ideologjike. Ky ndërthurje mund të perceptohet si një përpjekje për të forcuar unitetin kombëtar përmes elementeve kulturore dhe fetare, por edhe si një hap drejt dominimit të religjionit në politikë – një trend që mund të rrezikojë pluralizmin dhe sekularizmin.

Pasojat e mundshme

Në një shoqëri multietnike dhe me ndjeshmëri fetare si Maqedonia e Veriut, përfshirja e fesë në fushën publike dhe politike duhet të bëhet me kujdes të veçantë. Kur institucioni shtetëror merr përsipër një rol aktiv në përhapjen ose përfaqësimin e një bindjeje fetare, rrezikon të krijojë ndarje dhe përçarje ndërmjet qytetarëve që ndjekin besime të ndryshme.

Nga ana tjetër, përfshirja e simboleve dhe mesazheve fetare mund të ketë efekt pozitiv për ndërtimin e një identiteti kombëtar dhe për forcimin e lidhjeve shpirtërore dhe kulturore, nëse ajo bëhet në mënyrë gjithëpërfshirëse dhe përfshin të gjitha komunitetet.

Në përfundim

Veprimet e presidentes Siljanovska Davkova në Vatikan janë një shembull i qartë i sfidave që paraqet balanca midis besimit dhe shtetit në botën moderne. Në një kohë kur secili shtet kërkon të ruajë integritetin demokratik dhe pluralizmin, duhet gjetur një ekuilibër i mençur që lejon respektimin e traditave fetare pa cenuar neutralitetin e institucioneve shtetërore.

Në këtë mënyrë, Maqedonia e Veriut do të mund të ruajë paqen sociale, stabilitetin politik dhe diversitetin kulturor, duke shmangur përplasjet që mund të lindin nga ndërthurja e tepruar e fesë me pushtetin. Flaka Media