Editorial: Arben Fetai: “Ausllanderi” i politikës shqiptare

Editorial – Flaka

Nga njëri kamp në tjetrin, nga një shtet në tjetrin, nga një lider tek tjetri – Arben Fetai është bërë simbol i një gjenerate politikanësh që, pa u testuar kurrë me votë popullore, kanë ndërtuar karrierë si të “përzgjedhur” nga lart, jo si të “mandatuar” nga poshtë.

Në më pak se një dekadë, Fetai ka kaluar nga Vetëvendosje në Kosovë te PSD, për të vazhduar në Aleancën për Shqiptarët në Maqedoni të Veriut, ku pas ndarjes së partisë bashkëudhëtoi me Arbren Taravarin, por tani mbeti me krahun që zgjodhi të vazhdojë në koalicionin VLEN dhe në qeveri me VMRO-DPMNE-në. Me dy nënshtetësi dhe një qëndrim të përkohshëm në Bruksel, ai herë pas here shfaqet me postime të ngarkuara me tone morale dhe retorikë përkushtimi – ndërsa realiteti i veprimeve të tij flet ndryshe.

Kalueshmëria si stil politik

Nuk është e pazakontë që politikanët të ndryshojnë parti ose qëndrim. Por kur kjo bëhet shpesh dhe pa shpjegime të qarta, krijon dyshime të forta mbi bindjet reale dhe motivet. Pesë lëvizje politike brenda 10 vjetëve, pa një bazë elektorale të qartë, sugjerojnë më shumë përshtatje strategjike sesa qëndrueshmëri ideologjike.

Deklaratat e vazhdueshme për “ndershmëri”, “pastërti morale” dhe “qëndrim të palëkundur” janë të zakonshme në diskursin e tij publik, por të tilla vetëdeklarata nuk zëvendësojnë legjitimitetin dhe koherencën në veprim.

Morali i selektuar politik

Fetai sulmon BDI-në si organizatë që, sipas tij, duhet të japë llogari për korrupsion dhe politikë antikombëtare. Por njëkohësisht, ai mbetet pjesë e një qeverie të udhëhequr nga VMRO-DPMNE, një subjekt i djathtë nacionalist që historikisht ka pasur raporte të tensionuara me shqiptarët. Kjo kontradiktë e zëshme, ku “morali” aplikohet në mënyrë selektive sipas interesit politik, e zbeh ndjeshëm kredibilitetin e çdo kauze që ai pretendon të përfaqësojë.

Mungesë legjitimiteti demokratik

Fetai nuk është zgjedhur kurrë me votë. Ai është pozicionuar gjithnjë në hije të liderëve, si figurë e afërt me qendrat e vendimmarrjes, por jo me qytetarin votues. Kjo e bën qëndrimin e tij politik të varur nga marrëdhëniet personale, jo nga një kontratë me elektoratin.

Aktivizëm me qëndrim të përkohshëm

Prej kohësh me qëndrim në Bruksel, angazhimi i tij në politikën vendore është më tepër sezonal dhe simbolik. Në një realitet si ai i Maqedonisë së Veriut, ku përfaqësimi kërkon kontakt të vazhdueshëm me qytetarët dhe me problemet e përditshme të komunitetit, prezenca virtuale nuk mjafton.

Arben Fetai përfaqëson një model të politikanit të ndërtuar nëpërmjet lëvizshmërisë, retorikës dhe lidhjeve me liderët, por jo përmes votës dhe besimit të qytetarëve. Ai është më shumë figurë teknokratike sesa lider politik, më shumë zë i brendshëm i strukturave sesa përfaqësues i një baze reale.

Në një skenë shqiptare që ka nevojë për përfaqësim të sinqertë, besueshmëri publike dhe përkushtim afatgjatë, modeli i Fetait nuk është zgjidhje – është pasojë e një krize më të thellë të përfaqësimit politik. Flaka Media