Flaka thumbon: Media që “sulmon”, opozitën, dhe media që përkëdhel pushtetin – Dallimi

Dallimi mes një medie që sulmon pushtetin dhe një medie që sulmon opozitën është politik, etik dhe funksional. Ja thelbi, prerë e shkurt:

Media që sulmon pushtetin

Kjo është detyrë e saj. Është roli klasik i medias në demokraci – të mbajë pushtetin përgjegjës, të kritikojë qeverinë, të hetojë abuzimet, korrupsionin, keqmenaxhimin.
Kjo media, edhe kur është e ashpër, luan një rol mbrojtës për publikun, sepse kërkon transparencë dhe llogaridhënie nga ata që kanë pushtet real.

Shembull: Skandalet qeveritare, kontratat korruptive, keqpërdorimi i institucioneve.

Media që sulmon opozitën

Kjo është shpesh vegël e pushtetit. Sepse opozita nuk ka fuqi ekzekutive, nuk menaxhon burime publike, nuk bën tenderë. Sulmi i vazhdueshëm ndaj opozitës rrallë ka qëllim informues – zakonisht është manipulim, për të relativizuar fajin e qeverisë ose për të mbuluar skandalet.

Kur një media i kushton më shumë energji opozitës sesa pushtetit, në një sistem jo funksional, është sinjal se ka kapje mediatike ose propagandë.

Shtrembërimi i barazisë

“Po janë të gjithë njësoj” – është narrativa që media e pushtetit mundohet të kultivojë, duke i sulmuar të dyja palët, por me peshore të shtrembër. Kur qeveria bën krim, e relativizojnë: “edhe opozita bënte”. Kjo është lojë psikologjike për demobilizim të publikut.

Në thelb: kritika e pushtetit është mjet i demokracisë, kurse kritika sistematike e opozitës është mjet i pushtetit për ta ruajtur vetveten. Media që nuk e kupton këtë – ose është naive, ose është e blerë. Të korruptuarit gjithmonë mendojnë se edhe të tjerët janë të korruptuar. Flaka