Kujtimi i Komandant Strugës, mes dhimbjes dhe abuzimit politik

Deklarata e Shqipdonës Mazarit, vajzës së Komandant Strugës, nuk është thjesht një reagim emocional i një bije që kërkon dinjitet për kujtimin e babait të saj. Ajo është një akt i rëndë moral dhe politik, një thirrje që vendos kufi ndaj keqpërdorimit të sakrificës së UÇK-së për interesa të ditës. Në fjalët e saj ndërthuren dhimbja personale, dëshpërimi për mungesën e drejtësisë dhe paralajmërimi se ideali i gjakut të derdhur nuk është monedhë për pazare politike.

1. Plaga personale e kthyer në çështje publike

• Shqipdona flet nga pozita e vajzës së Nuri Mazarit – Komandant Struga, i cili është figurë themelore e UÇK-së në Strugë.
• Ajo thekson dimensionin personal (videoja e vetme me babanë) për ta dhënë mesazhin se dhimbja e saj nuk duhet të keqpërdoret në fushata politike.
• Kjo e kthen një plagë familjare në apel kombëtar, duke i dhënë mesazhit autenticitet dhe forcë emocionale.

2. Akuzë direkte ndaj Adnan Azizit

• Pyetja “Me çfarë të drejte e përdorët këtë emër të shenjtë për kauza të momentit politik?” është një sfidë publike.
• Shqipdona e akuzon Azizim për abuzim me sakrificën e babait të saj dhe me idealet e UÇK-së, duke i reduktuar në slogane elektorale.
• Në këtë mënyrë, ajo vendos një kufi moral: sakrifica e luftës nuk mund të jetë kapital politik i kujtdo.

3. Reafirmimi i rolit të babait të saj dhe Ali Ahmetit

• Ajo kujton se babai i saj ishte bashkëthemelues i UÇK-së dhe bashkë me Ali Ahmetin sollën realitetin politik që shqiptarët sot të kenë të drejtë për përfaqësim të barabartë.
• Ky është një mesazh i qartë: legjitimiteti historik i UÇK-së nuk i përket individëve të rastësishëm, por atyre që e themeluan dhe që sakrifikuan realisht.

4. Kërkesa për drejtësi dhe dinjitet

• Shqipdona kujton se krimi i vërtetë nuk është vetëm vrasja e babait të saj, por edhe dështimi i institucioneve për 20 vite për të zbardhur rastin.
• Kjo e zhvendos fajin nga individë të veçantë te sistemi shtetëror, i cili ka dështuar në dhënien e drejtësisë.

5. Mesazh për bashkim dhe unitet kombëtar

• Pjesa përfundimtare është më tepër një thirrje vizionare: “Mos u zini mes vete, shqiptarë. Mos e bëni dhimbjen armë.”
• Në vend të përçarjes, ajo kërkon bashkim dhe forcim kombëtar, duke e lidhur sakrificën e babait të saj me idealet e besës, unitetit dhe forcës kombëtare.

Përfundim analitik

Deklarata e Shqipdonës është më shumë se një reagim personal; është një ndërhyrje morale në debatin politik shqiptar. Ajo i vendos kufi politizimit të dhimbjes, duke e kthyer kujtimin e të atit në thirrje për dinjitet dhe unitet. Në të njëjtën kohë, ajo e sfidon diskursin politik të Adnan Azizit dhe e rivendos autoritetin moral të familjes Mazari mbi trashëgiminë e UÇK-së.