Koinçidenca me gazetarin Ademi: Konfiskimi i provave materiale bëhet zakonisht me urdhër të prokurorit

Në Maqedoninë e Veriut, konfiskimi i provave materiale siç ishte tentimi për konfiskim të telefonëve celular të gazetarit Nevrij Ademi nga ana e Policisë së Tetovës, zakonisht bëhet me urdhër të prokurorit, i cili vepron në kuadër të hetimeve penale, transmeton Flaka Media

Konkretisht, Prokurori – ka kompetencë të japë urdhër për konfiskimin e provave materiale që lidhen me një krim ose veprimtari të paligjshme. Ky urdhër mund të jetë i përgjithshëm ose specifik për një objekt, dokument, pajisje, apo send të caktuar.

Gjykata – në disa raste, sidomos kur konfiskimi kërkon hyrje në pronë private, kërkohet urdhër gjyqësor për të garantuar respektimin e të drejtave të personit dhe për të shmangur shkeljen e pronësisë.

Pra, rruga standarde është: prokurori kërkon konfiskimin → nëse është e nevojshme, gjykata miraton urdhrin → forcat e rendit ekzekutojnë konfiskimin. Në raste emergjente (si përshembull rrezik që provat të shkatërrohen), konfiskimi mund të bëhet menjëherë nga policia, por gjithmonë njoftohet prokurori dhe më pas gjykata për validimin e veprimit.

Ekspertët e konsultuar nga Flaka Media vënë në dukje që procedura e konfiskimit të provave materiale në Maqedoninë e Veriut është e rregulluar me Ligjin për Procedurën Penale, dhe me ligje të posaçme si ai për policinë, për gjykatat dhe për menaxhimin e provave.

Procedura kalon në disa hapa të detajuar si identifikimi i provave materiale. Policia, prokuroria ose organet hetimore i evidentojnë këto sende gjatë hetimit. Provat materiale janë çdo gjë që mund të shërbejë për zbulimin e së vërtetës në procedurë penale (armë, dokumente, para, sende personale, pajisje elektronike, etj.).

Sekuestrimi i përkohshëm ndodh gjatë kontrollit, bastisjes ose ndalimit, organi kompetent (policia ose prokuroria) mund t’i marrë përkohësisht provat materiale. Hartohet procesverbal për sekuestrim, ku përshkruhet në detaje çdo send, gjendja e tij dhe nga kush është marrë. Personi prej të cilit merret objekti ka të drejtë të marrë një kopje të procesverbalit.

Provat e sekuestruara dorëzohen në mjdesiet e policisë, në gjykatë ose në institucione të specializuara ( Drejtoria e të Ardhurave Publike për para, laboratorë kriminalistikë për mostra biologjike). Për mallrat e prishshme ose që kanë vlerë tregtare të lartë, gjykata mund të vendosë shitjen e tyre të menjëhershme dhe mjetet e fituara ruhen si provë.

Vetëm gjykata mund të marrë vendim për konfiskimin e përhershëm të provave materiale. Ky vendim jepet zakonisht me aktgjykimin përfundimtar, kur vërtetohet se sendet janë përdorur për kryerjen e veprës penale, kanë shërbyer për përgatitjen ose lehtësimin e saj, apo janë fituar me anë të veprës penale.

Sipas ligjit, gjykata vendos asgjësimin e sendeve të ndaluara (p.sh. drogë, armë të paligjshme), kalimin në pronësi të shtetit, nëse janë të përdorshme, apo kthimin e sendeve te pronari i ligjshëm nëse nuk lidhen me veprën penale.

Personi prej të cilit konfiskohen provat ka të drejtë të paraqesë ankesë pranë gjykatës për mënyrën ose arsyen e konfiskimit. Gjykata më e lartë (Gjykata e Apelit) mund ta shqyrtojë vendimin.

Pra, në RMV, provat materiale fillimisht sekuestrohen nga policia/prokuroria, ruhen në mënyrë të sigurt, dhe vetëm gjykata vendos nëse do të konfiskohen përfundimisht, do të shkatërrohen, do të kalojnë në pronësi të shtetit, ose do t’i kthehen pronarit. Flaka Media